- τσακισμένος
- η , ο , τσακιστός, ή , ό1) сломанный; раздавленный, разбитый; 2) сложенный, согнутый;
§ δέν έχει τσακιστή — у него нет ни гроша
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
τσακισμένος
Смотреть что такое "τσακισμένος" в других словарях:
επικατάγνυμαι — ἐπικατάγνυμαι (Α) 1. κατασυντρίβομαι πάνω σε κάτι 2. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) ἐπικατηγμένος, η, ον αδύνατος, άτονος, τσακισμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κατάγνυμαι «συντρίβομαι»] … Dictionary of Greek
ημίκλαστος — η, ο (Α ἡμίκλαστος, ον) νεοελλ. φρ. (για φύλλο χαρτιού) «αναφορά εις ημίκλαστον» αναφορά γραμμένη σε φύλλο χαρτιού διπλωμένο στα δύο, τσακισμένο στη μέση αρχ. τεθλασμένος, τσακισμένος κατά το ήμισυ. [ΕΤΥΜΟΛ. < ημι * + κλαστος (< κλω), πρβλ … Dictionary of Greek
θλαστός — θλαστός, ή, όν (Α) [θλω] 1. σπαστός, τσακιστός, τσακισμένος («θλαστή ἐλάα», Αριστοφ.) 2. αυτός τον οποίο μπορεί κάποιος να συνθλίψει ή να συντρίψει, («τὸ δὲ σκληρὸν αὐτῶν ἐστιν οὐ θραυστόν, ἀλλά θλαστόν», Αριστοτ.) … Dictionary of Greek
καματηρός — ή, ὁ (Α καματηρός, ά, όν) αυτός που προκαλεί κάματο, επίπονος, κοπιαστικός («καματηρὸν τὸ ἄρχειν» Αριστοτ.) αρχ. 1. καταπονημένος, τσακισμένος απ την κούραση, πολύ κουρασμένος («τοὺς μὲν καματηροὺς τῶν ἀνδρῶν», Ηρόδ.) 2. ο εργαζόμενος σε… … Dictionary of Greek
καταρτύω — (Α) 1. ετοιμάζω, παρασκευάζω («καταρτύειν τὴν ξεινίην», Ιπποκρ.) 2. μαγειρεύω 3. εκπαιδεύω, ανατρέφω («παρατρέπων καταρτύη τὴν φύσιν», Πλούτ.) 4. επαναφέρω στην τάξη, διευθετώ («ὡς πρὸς τὶ λέξων ἢ καταρτύσων παρῇ», Σοφ.) 5. εφοδιάζω («λέμβος...… … Dictionary of Greek
κλαστός — ή, ό (Α κλαστός, ή, όν) [κλω] σπασμένος σε κομμάτια, τσακισμένος νεοελλ. αυτός τον οποίο μπορεί να σπάσει κάποιος νεοελλ. μσν. το ουδ. ως ουσ. το κλαστό(ν) άρτος τεμαχισμένος και αγιασμένος που προσφέρεται στους πιστούς κατά τη θεία λειτουργία… … Dictionary of Greek
μυριοτσακισμένος — μυριοτσακισμένος, η, ον (Μ) αυτός που έχει τσακιστεί από τα πολλά πλήγματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < μυρι(ο) * + τσακισμένος] … Dictionary of Greek
προμαραίνω — Α 1. κάνω κάτι να μαραθεί, προξενώ μαρασμό προηγουμένως 2. μτφ. περιορίζω, μειώνω κάτι στο ελάχιστο («προμαραίνειν τὸν φόβον», Βέττ. Βάλ.) 3. παθ. προμαραίνομαι α) εξασθενώ βαθμιαία, σβήνω από πριν γ) είμαι εξαντλημένος, τσακισμένος εκ τών… … Dictionary of Greek
τσακιστός — ή, ό, Ν [τσακίζω] 1. τσακισμένος, κοπανιστός («τσακιστές ελιές») 2. διπλωμένος 3. το θηλ. ως ουσ. η τσακιστή ναυτ. α) η δηκτή β) ο ποδόδεσμος 4. φρ. α) «δεν έχω πεντάρα τσακιστή» ή, απλώς, «δεν έχω τσακιστή» δεν έχω καθόλου χρήματα β) «δεν δίνω… … Dictionary of Greek
Αριστοφάνης — I (περ. 445 π.Χ. – 388; π.Χ.). Κωμωδιογράφος. Θεωρείται ο επιφανέστερος εκπρόσωπος της λεγόμενης αρχαίας αττικής κωμωδίας· είναι ο μόνος του οποίου έχουν διασωθεί ολόκληρες κωμωδίες. Για τη ζωή του δεν είναι γνωστά πολλά πράγματα. Ήταν γιος του… … Dictionary of Greek
Μπέρινγκ, Βίτους Γιόχανσεν — (Vittus Johansen Bering, Χόρσενς, Γιουτλάνδη 1681 – Νησιά του Κυβερνήτη, Κομαντόρσκιγιε Oστρόβα 1741). Δανός εξερευνητής. Από μικρός έδειξε ιδιαίτερη κλίση για τη ζωή της θάλασσας και αφού έκανε ένα ταξίδι στις Ανατολικές Ινδίες για να μάθει τη… … Dictionary of Greek
